Dozwolony użytek prywatny i publiczny
Dozwolony użytek prywatny oznacza, iż bez zgody twórcy wolno nie odpłatnie korzystać z już rozpowszechnianego utworu w zakresie własnego osobistego użytku (nie odnosi się to do projektu architektonicznego).
Zakres osobistego użytku obejmuje krąg osób pozostających w stosunku pokrewieństwa, powinowactwa oraz pozostających w stosunkach towarzyskich:
-
pokrewieństwo - jeden osobnik pochodzi od drugiego: pierwszy stopień (babcia-mama), drug stopień (babcia-wnuczka), trzeci stopień (babcia-prawnuczka);
-
powinowactwo - stosunek krewnych małżonka ze współmałżonkiem;
-
stosunki towarzyskie - oparte na przyjaźniach.
Dozwolony użytek prywatny:
-
umożliwia korzystanie z utworu wyłącznie do swoich własnych, prywatnych potrzeb. Warunek: utwór musi być udostępniony za zgodą twórcy;
-
obejmuje wszelkie formy korzystania z utworu. Największe znaczenie ma reprodukcja utworów;
-
nie oznacza jednocześnie prawa do kilku czy kilkudziesięciu kopii utworu.
Dozwolony użytek publiczny dotyczy utworów już rozpowszechnionych, np. w celach informacyjnych w prasie, radiu, tv, sprawozdaniach o aktualnych wydarzeniach, artykułach o polityce, religii itp.
Istotą użytku publicznego jest prawo do licencji, czyli zgody na użytkowanie utworu. Z tego tytułu płaci się określone sumy pieniężne.